7 november 2023

Brian

Brian en Gerd op de foto. 

Elke bewoner krijgt een meter of peter binnen de cohousing.  Gerd is de meter van Brian. 

Een meter of peter aangesteld krijgen als je verhuist zorgt ervoor dat je meteen een maatje/aanspreekpunt hebt binnen de cohousing.

Oak Tree: Jij bent als eerste van de Eksternæst Oak Tree bewoners verhuisd naar jouw woonunit. Er waren zelfs nog werken bezig in de gang.  Toch koos je om al te verhuizen. Hoe is dat gegaan? Hoe heb je de verhuis ervaren?  

Brian: Mijn vorig huurcontract liep af, en mijn verhuis moest dus ontzettend snel gaan. In combinatie met een verhuis vanaf een 4de verdiep (zonder lift), was het een ontzettend hectische bedoeling. Maar niets dat een weekje platte rust erna niet hersteld heeft natuurlijk .

Oak Tree: Ben je ondertussen al wat gesetteld op je plekje? 

Brian:  Absoluut! Ik was sowieso niet vies van het harde werk dat moest gebeuren en nu net geen drie maanden na mijn verhuis begint alles in zijn plooi te vallen. Een nieuw ritme, een fijne omgeving en leuke mensen rondom mij maken het bijna onmogelijk om van mijn unit geen thuis te kunnen maken en dat is ook stelselmatig aan het gebeuren. 

Oak Tree: Op die enkele maanden dat je in een Cohousing woont, kan je al een beetje voelen hoe dat is voor jou? Is het wonen in een cohousing wat je in gedachten had? 

Brian: Als persoon ben ik van mening dat wat we denken, hopen of verwachten zelden of nooit zo uitdraait. Dat klinkt misschien negatief of angstaanjagend voor sommige mensen, maar ik vind het geruststellend om te beseffen dat weinig zeker is in het leven. 

Net daarom heb ik bewust weinig tot niets opgezocht over cohuizen, want het leek me belangrijker om het gewoon op mij af te laten komen. Filosofisch denken even opzij gezet (Ik doe dat nogal vaak  ): ik ben aangenaam verrast en ontzettend positief over zowat alle facetten van cohousing.

Samen dingen doen/ondernemen zonder druk, maar toch je eigen leven kunnen leiden is een zaligheid voor mij! 

Oak Tree: Waar woonde je voor je verhuisde naar Eksternæst? 

Brian: Op den bosuil, in het hartje van Deurne Noord, waar ik als niet voetbal fanaat, niet echt op mijn plek zat zo dicht bij het stadion!

Oak Tree: Hoe is het contact met de andere buren van de cohousing? Kwam dat vlot op gang? 

Brian: Oh absoluut! Ik denk niet dat ik ooit zo een vriendelijke, respectvolle en fijne groep van mensen samen heb gezien. Allemaal minstens even gewillig om er een succes van te maken en altijd klaar om een ‘klapke te doen’ en elkaar te helpen daar waar het kan/nodig is. Het zijn allemaal goede en fijne mensen die de noodzaak zien van samenwerken en het belang van communicatie ook respecteren. Ik heb hier eigenlijk nog niemand ontmoet die niet met begrip voor elkaar in dit project is komen wonen. Het zijn allemaal verschillende mensen van verschillende achtergronden die samen zijn gekomen om er een succes van te maken, en daar slagen ze ook in. 

Oak Tree: Hoe is het contact met de Oak Tree buren? Doen jullie samen activiteiten? 

Brian: Dat contact gaat allemaal vrij vlotjes wat mij betreft! Ook hier enkel fijne buren terug te vinden met het nodige respect voor elkaar. Op dit moment doen we geen activiteiten samen maar in alle eerlijkheid is dat ook gewoon oké. Een kracht van deze werking is net dat iedereen zijn ding kan doen en als we zin hebben om iets samen te doen, we elkaar wel zullen betrekken. Alles kan, niets moet! 

Oak Tree: Worden er al activiteiten georganiseerd in de cohousing? Zo ja, hoe ervaar je die? 

Brian: Ik heb al een spelletjesavond meegedaan met Sam (een buur van Oak Tree) en Nancy (van de laagste prijsgarantie… een buur van de cohousing die ik graag plaag met dat koosnaampje ) en die ik allebei door het stof heb doen gaan door ze te verslaan in ‘Risk’. Het was zalig om op die manier elkaar wat beter te leren kennen en toen ik die avond terug mijn woning binnenwandelde wist ik 100% zeker dat ik mijn nieuwe thuis had gevonden! Er staat binnenkort een nieuwe spelletjesavond gepland, waar ik mijn kroon zal moeten verdedigen, maar gezien de competitie… zal me dat wel lukken! Wish me luck! 

Oak Tree: Hoe verliep het inrichten en bemeubelen van je plek? 

Brian: Trager dan ik hoopte, maar zeker niet slecht! Een resem van praktische omstandigheden rondom mij maakte het moeilijker dan ik hoopte, maar ook dat is in orde gekomen.

Oak Tree: Hoe ziet een doorsnee dag eruit voor jou? 

Brian: Ik sta meestal tegen half 7 op en doe mijn ding. Ik ben niet zo een grote planner en houd ervan om dag per dag te beslissen wat ik ga doen. Dus buiten mijn huishouden organiseren, winkelen, de was en strijk varieert mijn invulling wel wat, maar wat ik vijf van de zeven dagen wel doe is gaan joggen in het Boekenbergpark. Het is daar rustig en voor mij een noodzaak om mijn dag op een positieve manier te kunnen beginnen en vooral ontzettend goed voor de lijn of in mijn geval de cirkel. 

Nu mijn verhuis compleet achter de rug is en de zomerstop gedaan begin ik eind september opnieuw met mijn (groeps)zanglessen in Antwerpen en hoop ik me nog te kunnen inschrijven voor een opleiding bij de Belgische Improvisatie Liga. Voor de rest spendeer ik mijn dagen met creatief werk! Ik houd van dichten, schrijven en ontwerpen in 2D/3D. Ik ben ook opnieuw begonnen met het filmen van een aantal sketches en de verwerking daarvan. 

Oak Tree:  Waar word jij blij van? 

Brian: Van interessante mensen en gesprekken! Van interacties met anderen en goede muziek! Zingen en plezier maken met anderen en gewoon wat meer genieten van wat ik heb en wie ik heb.

Van goede intenties en mensen plagen en een keertje goed lachen, of in mijn geval goed bulderen! 

Oak Tree: Welke dromen heb jij nog voor de toekomst? 

Brian: Mijn eigen gezin hebben en mijn creatieve talenten gebruiken zijn de twee belangrijkste dromen die ik heb op dit moment.

Mijn fantasy novel/trilogie uitbrengen is daar één stukje van, maar zeker ook mijn ‘theater skills’ wat meer inzetten. Ik zou ook ontzettend graag kinderen hebben op termijn en hen iets van mezelf meegeven. Het ouderschap lijkt me een ontzettend fijn en leerrijk gegeven in het leven en een gigantische meerwaarde in een mensenleven ondanks de uitdagingen die het met zich meebrengt. De rest zien we wel tegen dat het zover is. 

Oak Tree: Wil je ook iets vertellen over je piano avonturen en de piano in het gemeenschappelijke deel? 

Brian: Ik heb in een ver verleden piano gespeeld en heb me altijd enorm aangetrokken gevoeld door het instrument. Het is sierlijk en leent zich tot ontzettend veel verschillende genres. Ik houd van de muziek van Ray Charles en het is altijd een droom geweest van mij om een aantal nummers van hem te kunnen spelen zoals ‘I’ve got a woman’ en ‘Mess around’! Maar ik heb zo ontzettend veel interesses en zoveel zaken die ik zou willen leren en kennen dat ik het een tijdje heb losgelaten. Maar de piano in de gemeenschappelijke ruimte heeft toch weer dat vuur aangewakkerd merk ik. Het is een prachtig ding, glanzend wit van kleur en klinkt zo mooi als je erop speelt maar helaas, laten mijn huidge ‘piano skills’ wat te wensen over. Buiten de intro van ‘Hit the road jack’ is zo goed als alles weg van wat ik ooit kon spelen maar zeg nooit, nooit! Ik zal er me vroeg of laat wel terug in smijten. 

Oak Tree: Zijn er nog dingen die je graag met ons wil delen? 

Brian: Doe zo voort Oak Tree! Bedankt voor deze mooie kans en wat jullie allemaal doen! You rock!